W miniony weekend uczestnicy IV edycji Akademii Psychobiologii wzięli udział w V module szkolenia. Zajęcia rozpoczęły się słowami, które do słuchaczy skierowała dr Marzanna Radziszewska-Konopka „Kiedy zaczynaliście swoją podróż w Akademii powiedziałam, że po jej zakończeniu nic już w waszym życiu nie będzie takie samo. Proces transformacji może być trudny. Niektórzy z Was podczas tej podróży będą mierzyli się lub już się mierzą z trudnymi życiowymi doświadczeniami. Te wyzwania nie pojawiają się dlatego, że jesteście w Akademii. One i tak w Waszym życiu by się wydarzyły, a Wy, będąc w tym miejscu macie wsparcie i możliwość przejścia przez to, czego doświadczacie z innym niż dotychczas zrozumieniem. W planie waszego życia był zapisany zarówno ten moment transformacji, jak również to, że znajdziecie wsparcie w tym procesie. W tej zmianie towarzyszymy sobie nawzajem, ja w waszej a wy w mojej”. Te słowa wszystkich poruszyły. Ilustrują jak z modułu na moduł uczestnicy dotykają coraz głębiej istoty swojego istnienia. Uwalnia się to co blokuje i pojawia się moc do bycia i doświadczania życia takim jakie jest tu i teraz.
V moduł Akademii poświęcony był trzem układom ciała: krwionośnemu, krwiotwórczemu, limfatycznemu oraz gruczołom dokrewnym. Układ krwionośny człowieka jest układem zamkniętym, w którym krew krąży w systemie żył, tętnic i naczyń włosowatych a głównym jego narządem jest serce. Wieloletnie badania dowodzą, że serce jest głównym centrum ludzkich emocji. Mózg i serce nieustannie wymieniają się informacjami i wzajemnie na siebie oddziałują. Główne wątki emocjonalne powiązane są z układem krwionośnym poruszają się wokół takich zagadnień jak dom, rodzina, klan, więzy krwi, przynależność, strata terytorium lub jego zawartości. Żyły symbolizują między innymi powrót do rodzinnego domu (serce) i oczyszczanie rodowych „brudów” czyli tego co jest wstydliwe, ukrywane przez klan, o czym niechętnie się mówi. Z tętnicami powiązane są między innymi emocje związane z opuszczeniem domu rodzinnego. Układ limfatyczny pełni w organizmie rolę swoistej oczyszczalni ścieków. Jako, że jest ściśle powiązany z układem odpornościowym, reaguje między innymi na emocje związane z poczuciem bycia atakowanym i potrzebą ochrony. W ramach tego modułu słuchacze mieli też możliwość zrozumienia dlaczego u jednych osób gruczoły dokrewne reagują osłabieniem (niedoczynnością) a u innych nasileniem (nadczynnością) swojej funkcji. Na przykład w przypadku zaburzeń wydzielania hormonów tarczycy ważnym elementem jest koncepcja czasu. W pewnym uproszczeniu można powiedzieć, że nadczynność tego gruczołu towarzyszy poczuciu „ Ciągle się spieszę by coś zrobić, muszę działać szybciej” a niedoczynność odczuciu „ Muszę działać szybko, ale nie daję rady. Czas płynie za szybko”.
Jak podczas każdego modułu zajęć, tak i tym razem uczestnicy mieli możliwość pacy z uwalnianiem emocji. Tematem ćwiczenia było uwalnianie emocji związanych ze stratą. Strata jest nierozłącznym elementem naszego życia, jeśli jednak nie potrafimy się z nią uporać, niemożność jej odżałowania może w końcu zaowocować chorobą.
Jeff Foster w swojej książce „ Tak! Kochaj to co jest…” pisze: „Wszyscy spotykamy się ze stratą – taka jest kolej rzeczy – ale jeśli potrafimy odwrócić się w jej stronę, posłuchać i spojrzeć w twarz, wtedy strata może ujawnić ukryty skarb, a my możemy w końcu zobaczyć siebie i naszych ukochanych jaśniej niż kiedykolwiek. Rozpacz jest tylko miłością w dziwnym przebraniu i nieustannie zaprasza byśmy podeszli bliżej … i jeszcze bliżej…”.
Na zakończenie sobotnich zajęć wszyscy wzięli udział w poruszającej medytacji zatytułowanej „Boska Iskra”. Medytacja pozwoliła każdemu skontaktować się ze światłem w swoim wnętrzu i otworzyć się na światło innych uczestników ćwiczenia.