Skóra to największy organ ludzkiego ciała, tworzy ją naskórek i skóra właściwa. Okrywając całe ciało stanowi pierwszą linię obrony organizmu przed zagrożeniami z zewnątrz. Bierze m.in. udział w termoregulacji, wymianie gazowej, odczuwaniu wrażeń dotykowych. Tu dekodowane są biologiczne konflikty związane z rozłąką, niechcianym kontaktem, odczuciem naruszenia integralności.
Podczas tego modułu poznasz konflikty biologiczne związane m.in. z takimi problemami jak egzema, łuszczyca, opryszczka, kurzajki, brodawki, bielactwo, czerniak, trądzik.
W alergii substancje w większości nieszkodliwe dla człowieka są postrzegane przez organizm jako zagrożenie. Pojawia się reakcja, która jest nieproporcjonalna do stopnia zagrożenia ze strony alergenu, można nawet rzec – całkowicie nieuzasadniona.
Jedną z przyczyn alergia alergii z punktu widzenia psychobiologii jest uruchamianą reakcja obronna uruchamiana w wyniku cierpienia przeżytego z powodu bolesnej rozłąki lub – przeciwnie – niechcianego kontaktu. Doświadczenie emocjonalne zostało zepchnięte do nieświadomości przez mechanizm wyparcia, a jego ładunek został przeniesiony na dotychczas neutralny i nieszkodliwy element – alergen. Alergen staje się sygnałem przypominającym konflikt emocjonalny, więc jego pojawienie się uruchamia reakcję obronną organizmu.
W chwili wstrząsu emocjonalnego automatyczny mózg rejestruje precyzyjnie bodźce napływające do wszystkich zmysłów – dotyku, wzroku, słuchu, węchu, smaku. To, jaka tkanka zareaguje odczynem alergicznym zależy od rodzaju odczutego doświadczenia i okoliczności, które towarzyszyły rozłące lub niechcianemu kontaktowi.
Psychobiologia tłumaczy mechanizmy włączania alergii i pomaga uwolnić się od nich.
Wzrok jest podstawowym zmysłem człowieka. Polegamy na oczach dostarczających nam informacji wizualnych. Patologie wzroku wiążą się z konfliktami, których zrozumienie wymaga odwoływania się do możliwości widzenia. Psychobiologia wyjaśnia bio-logiczny sens chorób narządu wzroku; np. w przypadku wytrzeszczu oczu lub zeza rozbieżnego będzie to konflikt ofiary, która powiększa zakres swojego widzenia, by na czas dostrzec zagrożenie. Przeanalizujemy także bio-logiczny sens katarakty i ślepoty, krótkowzroczności, astygmatyzmu, nadwzroczności, daltonizmu i innych problemów związanych z narządem wzroku.
Narząd słuchu umożliwia nam nie tylko słyszenie; ucho wewnętrzne zbudowane jest także z elementów odpowiedzialnych za utrzymanie równowagi ciała. Zmysł słuchu rozwija się niedługo po poczęciu i jest aktywny przez cały okres ciąży, dlatego wiele problemów ze słuchem wiąże się z tym, co działo się w tym czasie w życiu rodziców. Problemy ze słuchem mogą mieć swój początek również w drzewie rodowym, np. gdy istnieje jakaś rodzinna tajemnica, o której nie należy usłyszeć. Medyczne publikacje podają, że ok. 20% pacjentów z otosklerozą odziedziczyło tę chorobę po rodzicu z klinicznymi objawami – psychobiologia dostarcza tu wielu ważnych informacji, dzięki którym możliwe jest własne dalsze, zdrowe życie, bez ryzyka o niedosłuch w kolejnych pokoleniach.
Konflikty dekodowane w uchu mają zwykle dwojaki charakter: nie chcę/nie mogę czegoś słyszeć lub mój przekaz nie jest słyszany przez odbiorców/innych. Choroby narządu słuchu mogą pojawić się w każdym wieku: począwszy od narodzin z głębokim uszkodzeniem słuchu, poprzez różne formy zapalenia uszu, aż po starcze upośledzenie słuchu. Podczas tego modułu przeanalizujemy szczegółowo wszystkie emocjonalne przyczyny tychże chorób.
.
Widzimy i słyszymy zawsze to, co mamy widzieć i słyszeć, a nie to, co chcemy zobaczyć i usłyszeć.
David Hawkins