Nadwaga, niedowaga, bulimia, anoreksja, ortoreksja – oto różne oblicza zaburzeń odżywiania. Dlaczego jedni odżywiają się niezdrowo, jedzą dużo i są szczupli lub wręcz chudzi, a inni przybierają na wadze nawet po niewielkiej porcji lodów? Skąd bierze się potrzeba kompulsywnego objadania się, ograniczania jedzenia do głodowych porcji czy obsesyjnego przestrzegania zasad zdrowego odżywiania?
„Może nie masz ciała, jakie chcesz mieć, ale masz takie, jakiego potrzebujesz” – zasada sformułowana przez Gilberta Renaud to klucz do zrozumienia tego zagadnienia. Ciało w doskonały sposób odzwierciedla przekonania swojego właściciela. Zaburzenia odżywiania to kod przekonań zgromadzonych w naszej podświadomości przełożony na ilość tkanki tłuszczowej, której potrzebujemy niezależnie od tego, czy nasz wygląd nam się podoba, czy nie. Mózg podświadomy nie ma wyobrażeń na temat estetyki czy komfortu takich, jakie ma mózg świadomy; kieruje się jedynie prawami biologii, w tym naczelnym celem biologii jakim jest przetrwanie organizmu i gatunku.
Na przykład powiększanie rozmiarów ciała jest dobrym biologicznym sposobem na zastraszenie przeciwnika, więc ludzie funkcjonujący w trybie walki (z partnerem, szefem, współpracownikami, urzędnikami) mogą podświadomie gromadzić kilogramy, a potem… walczyć z ich nadmiarem. Otaczanie się tłuszczem jest także skutecznym sposobem na odizolowanie się od czegoś lub kogoś i uniknięcie niechcianego kontaktu. Może też być wręcz odwrotnie – gromadzę tłuszcz, gdy chcę być zauważony, uznany, doceniony. Logika podświadomego umysłu jest bio-logiczna i zawsze doskonała: „Im będę większy, tym łatwiej mnie zauważą”. Częstym elementem składowym nadwagi jest nadmierne gromadzenie wody – bez pożywienia można przeżyć dość długo, bez wody krótko. Jeśli ktoś czuje, że jest zdany sam na siebie, bądź gdy w historii rodu wspomnieniem są migracje i przesiedlenia, to organizm będzie gromadzić zapasy wody na „czarną godzinę”.
Zaburzenia odżywiania to nie tylko nadwaga i otyłość. To także niedowaga, anoreksja, bulimia, ortoreksja. Przyczyny tych zaburzeń są zwykle złożone. Lista programów je uruchamiających jest zawsze indywidualna i stanowi kombinację doświadczeń własnych i wspomnień rodowych.
Podczas zajęć omówimy konflikty biologiczne związane z różnymi zaburzeniami odżywiania i będziemy intensywnie pracować praktycznie z programami i emocjami z związanymi z tymi konfliktami.
Nie jesteśmy ofiarami naszych genów, ale panami naszego przeznaczenia, zdolnymi tworzyć życie takie, jakiego zapragniemy.
Bruce Lipton